نبرد المنصوره قسمت دوم

علاوه بر برتری نیروی هوایی اسرائیل انها در کیفیت هواپیماها , تمرین ها و نیز تجربیات خلبان ها دست بالا را داشتند . تنها برتری مصری ها در این بود که خلبان ها و پرسنل نیروی هوایی مصر برای دفاع از خاک کشورشان میجنگیدند . روحیه مصری ها هنگامی که خلبان های مصری توانستند به تلافی جنگ 6 روزه اولین هجوم اسرائیل را متوقف کنند به گونه ای ثابت افزایش میافت . وینگ یکصدوچهارم در خلال اولین روز جنگ – ششم اکتبر – به صورت کامل درگیر نبرد شد . این وینگ نه تنها پوشش هوایی منطقه ی نبرد را تامین کرد بلکه هواپیماهایش را به صورت فعال در حملات پشتیبانی نزدیک و همچنین محافظت از پایگاه المنصوره شرکت داشتند . مصری ها چشم انتظار حمله ی دیگری از سوی اسرائیلی ها به پایگاه المنصوره بودند . با این حال , در ساعت 3 بعد از ظهر یکشنبه 14 اکتبر همه چیز در پایگاه ساکت به نظر می رسید . جنگ در سینا به اوج خود رسیده بود و همیشه تعدادی میگ 21 به صورت اماده در ابتدای باند قرار داشتند و خلبان های انها با شکیبایی  در کابین هواپیمایشان سوزندگی افتاب مصر را تاب می اوردند .

در ساعت 3:15 دقیقه پست ها مراقبت مستقر در دلتای نیل

  لطفا ادامه مقاله را در ادامه مطلب مشاهده بفرمایید

نزدیک شدن 20 فروند فانتوم را – که از جهت دریا به سمت پورت سعید و دلتای نیل – می امدند به سر فرماندهی نیروی هوایی مصر گزارش دادند .

فرمانده وقت نیروی هوایی مصر مارشال حسنی مبارک – رییس جمهور فعلی مصر -  به سرتیپ احمد عبدالرحمن ناصر – فرمانده وینگ یکصدو چهارم  - دستور مقابله داد . 16 فروند میگ 21 به هوا برخاستند . قرار بود که انها تنها پوشش بر فراز پایگاه بر قرار کنند و دست به عمل دیگری نزنند . بالاتر از همه , به انها دستور داده شده بود که قبل از هواپیماهای دشمن نزدیک شوند حق ندارند که به جستجو و درگیری با هواپیماهای مهاجم بپردازند .

این دستور برای خلبان های مصری معمایی پدید اورده بود . از سویی قرار بود که انها به مقابله با هواپیماهای دشمن فرستاده شوند و از دیگر سو باید منتظر کشف شدن حریف باقی می ماندند . فرماندهی نیروی هوایی مصر در طی جنگ فرسایشی اواخر دهه ی شصت تجربه ی بزرگی را در برابر تاکتیکهای اسرائیلی ها کسب کرده بود . در حقیقت اسرائیلی ها تمایل داشتند تا الگوهای ثابتی را در حملاتشان تکرار کنند . این الگو در 3 مرحله اجرا می شد ابتدا یک موج از جنگنده ها رهگیرهای مدافعین را می فریفتند تا انها را از هدف دور کنند . در موج دوم تعدادی هواپیما برای حملات زمینی – و به همراه چند جنگنده ی اسکورت – توپ های ضد هوایی حریف را تحت فشار قرار می دادند . موج سوم حمله تهاجم هوایی به هدف اصلی بود .

به همین دلیل سرفرماندهی نیروی هوایی مصر می پنداشت که موج اول فانتوم ها چیزی بیش از یک طعمه نیستند و تصمیم گرفتند تا میگ ها را برای رهگیری انها اعزام نکنند . در این رویداد فانتومهای اسرائیلی چند بار به دور المنصوره گشتند تا بلکه میگها را از اطراف ان دور کنند ولی در نهایت به سوی دریا باز گشتند .

حوالی ساعت 3:30 فرماندهی دفاع هوایی مصر – که یک نیروی جدا از نیروی هوایی و زمینی بود – هشدار داد که در حدود 60 فروند هواپیمای دشمن – که احتمالا فانتوم بودند – از 3 جهت به سوی بالتیم , دمیتا و پورت سعید پرواز می کنند . مبارک به جنگندهایش دستور رهگیری هواپیماهای دشمن را داد و برای خلبان های مشتاق به رزمش توضیح داد که چرا پیش از این دستور حمله به دشمن را صادر نکرده بود . سرتیب احمد ناصر – فرمانده ی بعدی نیروی هوایی مصر – مسیر حرکت میگ ها را معین کرد و میگ ها را – که قبلا در هوا بودند – به سوی دشمن روانه کرد . وظیفه ی انها این بود که ارایش پروازی جنگنده های دشمن را به هم بزنند تا شکار انها برای دیگر رهگیرهای یکصدوچهارم راحت تر انجام پذیرد . 16 فروند میگ دیگر از المنصوره به همراه 8 فروند میگ از پایگاه تنتا به هوا برخاستند تا به  پشتیبانی  رهگیرهایی که قبلا در هوا بودند بپردازند . در ساعت 3:38 ایستگاه های رادار مصری گزارش دادند که در حدود 16 فروند جنگنده ی اسرائیلی دیگر از سمت دریا و از ارتفاع خیلی پایین در حال نزدیک شدن هستند . 8 فروند میگ باقی مانده در المنصوره پرواز کردند و 8 فروند میگ دیگر از پایگاه ابو حامد برای کمک فراخانده شدند . 160 فروند هواپیمای اسرائیلی و 65 فروند میگ 21 مصری در جدالی خشن و سبوعانه درگیر شدند .


در قسمت به درگیری میپردازیم

گردآوری : m.hosaini
منبع : ماهنامه جنگ افزار

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد