تفنگ های هجومی AK107, AK108

در دهه ی 1960 ارتش ایالات متحده گلوله ی جدیدی را با کالیبر45* 56/5 میلی متر اقتباس کرد ارتش شوروی نیز با دیدن این رقابت جدی و سرسختانه تصمیم گرفت عکس العمل نشان دهد از این رو گلوله ی جدید کالیبر 39*45/5 میلی متر را به عنوان رقیب فشنگ 56/5 امریکایی معرفی کرد در سال 1966 – 1965 سازمان تحقیقات در زمینه سلاح های کوچک روسیه با نام tochmashtsnii اصول جدیدی را برای افزایش کارایی سلاح های خودکار طرح ریزی کرد . در ازمایشات مقدماتی مشخص شد که فشنگ ازمایشی در گلوله ی کالیبر 39*45/5 می تواند رقیب بسیار خوبی برای گلوله مدل 1943 یعنی 39*62/7 میلی متر باشد . کارشناسان ارتش نیز بر این امر معتقد بودند که ترکیب جدید سلاح + گلوله را ه را به سمت نسل جدید سلاح های کوچک پیاده نظام هموار می کند . به همین دلیل ارتش شوروی به دنبال تولید سلاحی رفت که از ak47 سبک تر اما کاراتر باشد از این رو سلاح های هجومی در این کشور منسوخ و قدیمی اعلام شد و رقابتی در پی ان ایجاد شد که دو کمپانی izhmash و kovrov وارد این رقابت شدند .

کمپانی izhmash برای این کار از طرح جوان سلاح های گرم با نام yuoriy alexandrov کمک گرفت و او را برای این کار استخدام کرد . او در این کار به عنوان مهندس پروژه منصوب شد تا کار را به اتمام برساند اما کمپانی kovrov طرح دیگری با نام ander konstantinov alex- را به عنوان همراه پذیرفت .

از انجایی که ارتش به دنبال سلاحی بود که همانند ak47 ساده و قابل اطمینان باشد ولی از لحاظ قابلیت های عملکردی به خصوص در میزان دقت بسیار بهتر از ان باشد این دو کمپانی akm را به عنوان مدل اولیه ی این ازمایش در نظر گرفتند .  تلاش های  mashizh- در پی ان بود تا نه تنها سلاحی میدانی با این مهمات جدید بسازد بلکه ساختار این سلاح را با ایجاد مکانیزمی در جهت کاهش پرش دهانه لوله و احتمال اصابت ان بهبود بخشد .

لطفا ادامه مقاله را در ادامه مطلب مشاهده بفرمایید

Youriy alexandrov

یک سری تفنگ های اموزشی معرفی کرد که دو قبضه ان 4 – al و 7 – al نام داشتند . 4 – al ( light assault rifle,al به معنی تفنگ هجومی سبک ) به علت ویژگی های خاصی که داشت رقابت جدی و سرسختی را ایجاد کرد این ویژگی ها عبارت اند از : محافظ دسته لایه ای , قنداق غیر قابل تاشو و یک خشاب قابل تفکیک 30 تیر از جنس پلاستیک نارنجی رنگ . بنا به گفته این طراح جوان سلاح مقدماتی وی در سال 1969 طراحی شده است که البته کارهای ازمایشی و تحقیقاتی ان چند سال بیشتر به طول انجامید . تا اینکه سلاح نامبرده همه ی تست هارا با موفقیت گذرانید و پروژه در 22 می 1972 به اتمام رسید .

مدل بعدی یعنی 7 – al از ساختار ak74m بر خوردار بود قنداق تاشوی سلاح از پلی امید تقویت شده مشکی رنگ ساخته شده بود قبضه ی تپانچه , خشاب و محافظ دست ان نیز مشابه تفنگ ak74m بود . هر دو سلاح 4 – al و 7 – al در مقایسه با سلاح های ak دارای یک پوشش فولادی با خطوط اریب نیم دایره و یک شکاف درجه ی متصل به نوک بالای پوشش بودند .

در همین زمان بود که میخائیل کلاشینکوف و گروهش در حال نوسازی تفنگ هجومی akm و اقتباس ان با فشنگ 39*45/5 میلی متر بودند .

نتایج یک سری ازمایشات گسترده نشان داد که دستیابی به اصول فنی دستگاه های خودکار مستلزم ان است که برای کارخانه ها سرمایه گذاری ثابت صورت گیرد تا انها نیز بتوانند خطوط تولید خود را تغییر دهند . اما اقتصاد ضعیف شوروی توانایی تحمل و براورده کردن چنین بودجه سنگینی را نداشت, به همین دلیل عامل تهیه سرمایه به مشکل تبدیل شد تا اینکه با توسعه و انجام تحقیقات بر روی سلاح های کوچک نوع  ak به توافقی بین عوامل اقتصادی و کارایی سلاح انجامید.

از اینرو ak – 47 و سلاح های اصلاح شده ی ان برای استفاده مورد پذیرش قرار گرفتند . در اواخر دهه ی 1970 و 1980 برنامه Abakan توجه همگان را به خود جلب کرد . این رقابت باعث طراحی و تولید تفنگ هجومی 94 – an گردید و ایده دستگاه های خودکار نیز به فراموشی سپرده شد .

با توجه به این مسئله حجم کارایی 94 – an نسبت به 74m – ak چهار تا پنج برابر بیشتر است قیمت بازاری ان نیز متعاقبا بالاتر است . حال اینجا این سوال مطرح میشود که ایا هر مشتر راضی میشود برای یک تفنگ هجومی چنین مبلقی را بپردازد ؟ در بحران اقتصاد جهانی که در چندین دهه ی اخیر فراگیر شده تفنگ های ak رقابتی ظاهر شده اند و اکثر مشتریان قدیمی روسیه خرید یک سیستم قدیمی مشهور و ثابت شده را ترجیح می دهد . چرا که خواسته ی این خریداران میزان دقت بالاست و ak از این ویژگی برخواردار است .

مهندسین کمپانی izhmash نیز به این نتیجه رسیدند که با گنجاندن مکانیزم شلیک 7 – al در بدنه 74m – ak میتوانند سلاح مورد علاقه مشتریان را فراهم کنند .

107-ak در کالیبر 45/5 ساخته شده در حالیکه 108-ak در کالیبر 56/5 ناتو به تولید رسیده علامت ak دراین مورد نیز مخفف دو اسم Kalashnikov + alexandrov می باشد .

ساختار و طرز عملکرد

تفنگهای هجومی 107-ak و 108-ak در مقایسه با سری استاندارد 100-ak تفاوتهای ظاهری بسیار کمی باهم دارند. کاور بالا به وسیله ی اهرمی در قسمت انتهایی پشتش به رسیور ثابت شده , کاور استیل محفظه ی گاز نیز از محافظ دست بالا به سمت مگسک جلو باز می شود . بقیه ی اجزا از جمله گلنگدن , ساختار مکانیزم ماشه , رسیور , سلکتورهای حالت اتش, مگسک نشانه روی , قنداق , خشاب و دافع دهانه ی لوله همگی با سلاح های گروه ak یکسان است .

تفنگ های 108/ak107 اجزا و مولفه های زیر را شامل می شوند :

*کاور بالا که از ورقه ی فولاد نازک 7/0 میای مترساخته شده است .

*لوله ی گاز با کاور فولادی , سیرلند گاز ان از دو بخش ساخته شده است .

*ریل فوقانی با پیستون گاز , همزمان ساز و فنر برگشت پذیر .

*حامل گلنگدن با پیستون گاز

*گلنگدن

*مکانیزم برگشت حامل گلنگدن.

*لوله با رسیور, قنداق و محافظ دست .

*ماشه و مکانیزم ان .

*خشاب.

اصول عملکردی سلاح های ak107/108 بر اساس استفاده از انرژی گازهای احتراقی جلو برنده ای است که از لوله به داخل محفظه ی گاز میرود . به منظور کاهش تاثیر منفی شوکی که از حامل گلنگدن در حالت های جلو و عقب ان بوجود می اید میله ی اتصالی به شکل یک ریل پایینی سوراخ دار در حامل تعبیه شده است که بوسیله ی یک چرخ شش دندانه با ریل بالایی هماهنگ می شود . وقتی گلوله شلیک می شود و گاز برای فعال کردن دو پیستون ریل فوقانی و پیستون های حامل گلنگدن به داخل سیلندر گاز فرار می کنند حامل گلنگدن به سمت عقب می چرخد و همزمان با ان ریل فوقانی نیز به سمت جلو حرکت می کند . بدین ترتیب از شوک نیروی عقب نشینی کاسته می شود .

طول حرکات قطعات اتش در ak-107/108 کوتاه تر از طول حرکت همین قطعات در akm است در نتیجه زمان چرخش کوتاه تر است این عامل به بیشتر شدن میزان نواخت تیر سلاح منجر می گردد .

Ak-108و ak-107 قابلیت شلیک 850 تا 900 تیر در هر دقیقه را دارند . با حرکت حامل گلنگدن به سمت عقب گلنگدن می چرخد تا لوله باز شود و به سمت عقب رانده شود . پوکه ی خالی از محفظه بیرون می اید و از راه دریچه ی سمت راست واقع در کاور بالاخارج می شود . وقتی حامل به سمت عقب رسیور حرکت می کند ریل فوقانی جلو می اید و فنر برگشتی انرا متراکم می کند . در این زمان حامل و ریل فوقانی تحت تاثیر فنر های برگشتی شان شروع به حرکت متقابل می کنند گلنگدن گلوله ی بعدی را از خشاب خارج می کند و به داخل محفظه می راند . بدین ترتیب محفظه قفل می شود و حامل گلنگدن پایه اتش را از شکاف شلیک چخماق ازاد می کند . در این لحظه ریل فوقانی به عقب حرکت می کند و دو پیستون به داخل دو دریچه محفظه ی گاز می رسند . سلکتور حالت اتش در حالت بالایی خود سلاح را خنثی و در واقع به حالت ایمن در می اورد . چنانچه این سلکتور در حالت A قرار گیرد و ماشه به طور مداوم فشرده شود سلاح تا اخرین گلوله ی موجود در خشابش را شلیک می کند اما وقتی سلکتور در حالت 3 قرار گیرد تفنگ 3 تیر شلیک می کند . این امکان بواسطه ی ابزاری با نام چرخ ضامن دار و گیر موجود در محور سلکتور فراهم می شود . چرخ ضامن دار سه دندانه دارد به همین دلیل وقتی سلکتور بر روی این حالت قرار گیرد سلاح 3 تیر پی در پی شلیک می کند و حامل گلنگدن بر چرخ ضامن دار تاثیر می گذارد . به محظ انکه اخرین تیر ( از سه تیر ) شلیک می شود چرخ برای انکه به حالت اولیه ی خود برگردد به طور خودکار ازاد می شود . پایه ی چخماق نیز چخماق را نگه می دارد و گلوله در لوله قفل می شود . برای تکرار چخه ی سه تیر بعدی ماشه باید ازا د و مجددا فشرده شود و نکته ی اخر اینکه متوسط میزان دقت هر دو سلاح 5/1 تا دوبرابر سلاح های استاندارد سری ak100 است که با مهمات مشابه هم شلیک می کنند .

 

گرداوری : m – hosseini

منبع : ماهنامه ی جنگ افزار

اگر اکانت جیمیل دارید با کلیک بر روی 1+ در سمت راست وبلاگ از ما حمایت کنید

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد