پهپاد "ScanEagle " یا " عقاب جستجوگر " پرنده بدون سرنشین مورد نظر است که
توسط
واحدهایی از نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در منطقه خلیج
فارس به دام افتاده و با توجه به تصاویر موجود به صورت تقریبا سالم به
غنیمت درآمده است. اما این عقاب آمریکایی از کجا آمده و برای چه منظوری به
حریم هوایی ایران نزدیک شده بود بحثی است که در این مطلب به آن خواهیم
پرداخت.
به طور کلی پهپاد اسکن ایگل پاسخ به نیاز برای یک پهپاد سبک
شناسایی به منظور تامین نیازهایی همچون :جمع آوری اطلاعات، پشتیبانی از
عملیات نیروهای ویژه، رله پر سرعت ارتباطات صوتی و بصری به صورت بی سیم،
اسکورت کاروانهای با ارزش دریایی و زمینی و همچنین گشت و مراقبت از تاسیسات
ثابت با اهمیت بالا از جمله وظایف تعریف شده برای اسکن ایگل است.
اسکن ایگل آماده پرتاب از روی عرشه کشتی آمریکایی
در
ابتدا در سال 2000 میلادی شرکت آمریکایی " Insitu " در ایالت واشنگتن به
عنوان پیمانکار یک گونه از پهپاد های دریایی با قابلیت به پرواز درآمدن از
عرشه کشتی های نظامی آمریکایی با این توانایی ها اعلام شد. در ادامه این
شرکت به صورت شراکتی با غول مشهور آمریکایی یعنی کمپانی هوافضای بوئینگ
وارد کار شد. نکته جالب که خود به نوعی نشان از اهمیت این پروژه دارد بحث
مشارکت پیشرفته ترین و در عین حال محرمانه ترین بخش شرکت بوئینگ در این
پروژه است.
" Phantom Works " بخش تحقیقات پیشرفته این شرکت است که
پروژه بسیار حساس و گرانقیمت و به نوعی آینده نگر این شرکت را بر عهده می
گیرد.
از جمله پروژه های قابل معرفی این بخش جنگنده نسل پنجم "
YF-23 " ، پهپاد رزمی X-45 ، پروژه پهپاد چشم شبح و بالگرد بی سرنشین A-160
اشاره کرد. در ادامه شرکت بوئینگ کمپانی " Insitu " را در سال 2008 میلادی
به طور کامل خریداری کرد.
اما بهتر است تا با نگاهی به شکل ظاهری
این میهمان ناخوانده آمریکا مطلب را ادامه دهیم. عدم وجود دم، بالهای بلند و
البته محفظه ای شفاف در دماغه شاید تعدادی از خواص ظاهری این پهپاد باشد
که در اولین نگاه نظر هر بیننده ای را جلب کند.
آمریکایی ها در
طراحی این پهپاد چندین اصل را در نظر گرفتند. عدم استفاده از دم باعث کاهش
وزن این پرنده می شود. در عین حال استفاده از بالهای بلند بقاء و ثبات
پذیری این پرنده را افزایش می دهد. وزن 12 کیلوگرمی سبکی خاصی را به این
پهپاد داده و آن را در رده پهپادهای " مینی " در طبقه بندی جهانی پهپادها
قرار می دهد.
پرتاب گر زمینی اسکن ایگل
برای عملیات در آب و هوای بسیار گرم و یا سرد نیز این پهپاد می تواند به پوشش مقابله کننده با حرارت و همچنین ضد یخ مجهز شود.
اما
اگر تصور می کنید که این پهپاد کوچک توانا نیست باید بگوییم که در اشتباه
هستید. " اسکن ایگل " با داشتن یک موتور ملخی با دو ملخ توانی در حدود 0.97
کیلووات را تولید می کند. با توجه به وزن سبک سازه این توان می تواند اسکن
ایگل را تا نزدیک به 20 ساعت در آسمان نگاه دارد. این پهپاد می تواند در
ارتفاعی در حدود 4800 متری از سطح زمین با سرعت نزدیک به 120 کیلومتر بر
ساعت پرواز کند.
این موتور برای این مدت پرواز طولانی به تنها 4
کیلو و 300 گرم سوخت نیاز دارد. فراموش نکنید که عمده پرنده های بی سرنشین
که از موتورهای پیستونی بهره می برند یک هدف عمده را دنبال می کنند و آن هم
بحث کاهش تشعشعات فروسرخ است.
نمای نزدیک از دوربین های اسکن ایگل
از
زمانی که بحث طراحی بدنه های پنهانکار در جهان هوانوردی مطرح شد
ادامه مطلب ...