هواپیمای بدون سرنشین ScanEagle

پهپاد "ScanEagle " یا " عقاب جستجوگر " پرنده بدون سرنشین مورد نظر است که توسط واحدهایی از نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در منطقه خلیج فارس به دام افتاده و با توجه به تصاویر موجود به صورت تقریبا سالم به غنیمت درآمده است. اما این عقاب آمریکایی از کجا آمده و برای چه منظوری به حریم هوایی ایران نزدیک شده بود بحثی است که در این مطلب به آن خواهیم پرداخت.

به طور کلی پهپاد اسکن ایگل پاسخ به نیاز برای یک پهپاد سبک شناسایی به منظور تامین نیازهایی همچون :جمع آوری اطلاعات، پشتیبانی از عملیات نیروهای ویژه، رله پر سرعت ارتباطات صوتی و بصری به صورت بی سیم، اسکورت کاروانهای با ارزش دریایی و زمینی و همچنین گشت و مراقبت از تاسیسات ثابت با اهمیت بالا از جمله وظایف تعریف شده برای اسکن ایگل است.


اسکن ایگل آماده پرتاب از روی عرشه کشتی آمریکایی

در ابتدا در سال 2000 میلادی شرکت آمریکایی " Insitu " در ایالت واشنگتن به عنوان پیمانکار یک گونه از پهپاد های دریایی با قابلیت به پرواز درآمدن از عرشه کشتی های نظامی آمریکایی با این توانایی ها اعلام شد. در ادامه این شرکت به صورت شراکتی با غول مشهور آمریکایی یعنی کمپانی هوافضای بوئینگ وارد کار شد. نکته جالب که خود به نوعی نشان از اهمیت این پروژه دارد بحث مشارکت پیشرفته ترین و در عین حال محرمانه ترین بخش شرکت بوئینگ در این پروژه است.
 
" Phantom Works " بخش تحقیقات پیشرفته این شرکت است که پروژه بسیار حساس و گرانقیمت و به نوعی آینده نگر این شرکت را بر عهده می گیرد.

از جمله پروژه های قابل معرفی این بخش جنگنده نسل پنجم " YF-23 " ، پهپاد رزمی X-45 ، پروژه پهپاد چشم شبح و بالگرد بی سرنشین A-160 اشاره کرد. در ادامه شرکت بوئینگ کمپانی " Insitu " را در سال 2008 میلادی به طور کامل خریداری کرد.

اما بهتر است تا با نگاهی به شکل ظاهری این میهمان ناخوانده آمریکا مطلب را ادامه دهیم. عدم وجود دم، بالهای بلند و البته محفظه ای شفاف در دماغه شاید تعدادی از خواص ظاهری این پهپاد باشد که در اولین نگاه نظر هر بیننده ای را جلب کند.

 آمریکایی ها در طراحی این پهپاد چندین اصل را در نظر گرفتند. عدم استفاده از دم باعث کاهش وزن این پرنده می شود. در عین حال استفاده از بالهای بلند بقاء و ثبات پذیری این پرنده را افزایش می دهد. وزن 12 کیلوگرمی سبکی خاصی را به این پهپاد داده و آن را در رده پهپادهای " مینی " در طبقه بندی جهانی پهپادها قرار می دهد.


پرتاب گر زمینی اسکن ایگل

برای عملیات در آب و هوای بسیار گرم و یا سرد نیز این پهپاد می تواند به پوشش مقابله کننده با حرارت و همچنین ضد یخ مجهز شود.

اما اگر تصور می کنید که این پهپاد کوچک توانا نیست باید بگوییم که در اشتباه هستید. " اسکن ایگل " با داشتن یک موتور ملخی با دو ملخ توانی در حدود 0.97 کیلووات را تولید می کند. با توجه به وزن سبک سازه این توان می تواند اسکن ایگل را تا نزدیک به 20 ساعت در آسمان نگاه دارد. این پهپاد می تواند در ارتفاعی در حدود 4800 متری از سطح زمین با سرعت نزدیک به 120 کیلومتر بر ساعت پرواز کند.

این موتور برای این مدت پرواز طولانی به تنها 4 کیلو و 300 گرم سوخت نیاز دارد. فراموش نکنید که عمده پرنده های بی سرنشین که از موتورهای پیستونی بهره می برند یک هدف عمده را دنبال می کنند و آن هم بحث کاهش تشعشعات فروسرخ است.


نمای نزدیک از دوربین های اسکن ایگل

از زمانی که بحث طراحی بدنه های پنهانکار در جهان هوانوردی مطرح شد ادامه مطلب ...

توانمندی‌های سپاه قدس

به گزارش مشرق به نقل از اشراف، اندیشکده «اوپن بریفینگ» در مقاله‌ای به قلم «کوین لیم» و «راب اوگورمن» با بررسی چهار عامل حیاتی یعنی بی‌ثباتی در منطقه، توان نظامی اسرائیل، اقدامات موازی (جایگزین حمله نظامی)، نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، و در نهایت روابط ویژه آمریکا و اسرائیل به تحلیل احتمال بسیار اندک حمله اسرائیل به ایران در بازه زمانی شش ماهه نخست پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا می‌پردازد.

■ اسرائیل نگران موشک‌های شهاب 3 ایران است ■

سپاه پاسداران انقلاب [اسلامی] ایران از توانمندی‌های قابل توجهی برخوردار است. امکانات سپاه شامل یک یا دو تیپ موشکی، هر کدام متشکل از 12 تا 18 موشک‌انداز (سکوی پرتاب موشک) شهاب 1 و/یا شهاب 2، و تا 12 موشک‌انداز دیگر برای موشک‌های بالستیک میان‌برد شهاب 3 با حداکثر برد گزارش‌شده 1930 کیلومتر است. موشک شهاب 3 می‌تواند چندین کلاهک هسته‌ای را بر روی خود حمل کرده و بنابراین از نخستین دغدغه‌های اسرائیل محسوب می‌شود. آن دسته از موشک‌های شهاب 3 که با تسلیحات زیستی و شیمیایی تجهیز شده باشند کار را برای اسرائیل باز هم دشوارتر خواهند ساخت، زیرا هدف قرار دادن این موشک‌ها بر فراز اسرائیل، به ویژه در مراحل پایانی مسیرشان، خطرات مهلک کاملا آشکاری را در پی دارد. به علاوه ایران ذخیره‌ای از موشک‌های بالستیک میان‌برد قدر 110 با بردی برابر با 1800 تا 2000 کیلومتر را نیز در اختیار دارد که حتی نسبت به شهاب 3 هم از سرعت عمل بیشتری برخوردار است.

■ سپاه قدس ایران از توانمندی‌های نامتقارن هولناکی برخوردار است ■

به علاوه،

ادامه مطلب ...

غلبه دوش‌ پرتاب‌های ایرانی بر جنگنده‌های اسراییل

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، نزدیک به 7 روز از شروع حملات رژیم اشغالگر قدس به مردم فلسطین می گذرد و در این مدت شکل جدیدی از نبرد در باریکه غزه، بسیار متفاوت از آن چه که در سال 2009 میلادی در همین مکان رخ داد، اتفاق افتاده است. پیش از این در گزارشی به سلاح های جدید مقاومت در حوزه موشکها و راکتهای زمین به زمین مثل سامانه فجر 5 پرداخته شد که با استقبال خوب کاربران همراه بود.

سامانه های جدید مقاومت با حمله به اهدافی در فاصله 85 کیلومتری نوار غزه، از جمله تل آویو پایتخت رژیم صهیونیستی سایه ای از وحشت را بر سر صهیونیستها گستراندند اما بخش دیگری از توانایی های جدید مقاومت در این جنگ که به نوعی باعث تعجب بسیاری از کارشناسان در جهان شده است بحث موشکهای دوش پرتاب مقاومت است.

تا پیش از این یکی از اصلی ترین مشکلات مبارزین فلسطینی بحث دفاع هوایی و مقابله با حملات پرنده های صهیونیست بود. در طول یک هفته اخیر اخباری در مورد مورد اصابت قرار گرفتن حدود 10 جنگنده های اف 16، بالگردهای آپاچی و پهپاد متعلق به نیروی هوایی اسراییل بر روی خروج رسانه های جهان قرار گرفت. اما شاید برای بسیاری این سوال مطرح شده است که این پرنده ها چگونه ساقط شده اند؟

رهبران مقاومت صریحا اعلام کرده اند که کلیه سلاح هایی که در حال حاضر در نوار غزه توسط رزمندگان فلسطینی مورد استفاده قرار می گیرد ساخت ایران است و با استناد به این سخنان، می توان تحلیلی مطمئن تر درباره اقدامات جدید رزمندگان فلسطینی ارائه کرد.

اگرچه بنا به دلایل بسیار زیاد، مبارزان فلسطینی تاکنون تصاویری زیادی از موشکهای ضد هوایی خود ارائه نداده اند و تنها به نمایش چند لحظه از پرتاب یک موشک دوش پرتاب به سمت آسمان اکتفاء کرده اند اما از شواهد به دست آمده، می توان گمانه زنی هایی را ارائه کرد.

اما کدام موشک های ایرانی می تواند به این قابلیت رسیده باشد که پرنده هایی مثل آپاچی و یا اف 16 را مورد اصابت قرار دهد؟ در این مطلب به دنبال پاسخ به این سوال هستیم.

به صورت سنتی موشکهای سری سام 7 ساخت شوروی سابق که در ایران با نام سهند تولید می شدند اولین سامانه های دوش پرتابی بودند که در کشور به تولید رسیدند. این سامانه با توجه به پایین بودن سطح تکنولوژی در زمان خود نتوانست آنچنان که باید و شاید در زمان جنگ تحمیلی برای ایران مسمر ثمر باشد. در ادامه جنگ ورود سامانه استینگر ورق را برگردانده و توانست برای اولین بار به رزمندگان ایرانی توانایی موثر مقابله با تهدیدات هوایی در ارتفاع پایین را ارائه کند.

پس از پایان جنگ تحمیلی و به منظور تقویت توان دفاع هوایی کشور در بخش ارتفاع پایین چند سامانه خریداری و وارد سازمان رزم نیروهای مسلح ایران شد اما یک نکته در این جا واضح و مشخص بود و آن هم این نکته بود که موشکهای اینچنینی در بازار جهانی سلاح به وفور یافت می شوند و تهیه و ابداع روشهایی برای مقابله با آنها برای کشورهای تهدید کننده ایران مثل آمریکا و یا رژیم صهیونیستی بسیار ساده است.

هواگردهای متجاوز رژیم صهیونیستی چه مدل هایی هستند؟


ادامه مطلب ...