ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن

ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن

ساخت

قرارداد ساخت این ناو هواپیمابر به شرکت کشتی‌سازی نیوپورت نیوز در تاریخ ۲۷ دسامبر سال ۱۹۸۲ اعطا شد، ساختمان اصلی آن در ۱۱ نوامبر ۱۹۸۴ در نیوپورت نیوز ویرجینیا به اتمام رسید. این ناو در تاریخ ۱۳ فوریه سال ۱۹۸۸ به آب انداخته شد و در ۱۱ نوامبر ۱۹۸۹ تحویل گردید. هزینه ساخت این ناو ۴٫۵ میلیار دلار به قیمت سال ۲۰۰۷ می‌باشد.

۱۹۹۰ تا ۱۹۹۹

آبراهام لینکلن در سپتامبر سال ۱۹۹۰ به اقیانوس آرام فرستاده شد. اولین استقرار این ناو به طور ناگهانی به علت عملیات طوفان صحرا/حفاظت صحرا در تاریخ ۲۸ مه سال ۱۹۹۰ انجام گرفت.

در راه اقیانوس هند، کشتی راه خود را برای پشتیبانی از عملیات تخلیه بعد از شورش کوه پیناتوبو در جزیره لوزون واقع در فیلیپین تغییر داد. در حمایت از عملیات حراست پرشورلینکلن فرماندهی ۲۳ کشتی را عهده دار بود تا ۴۵٬۰۰۰ نفر را از پایگاه دریایی خلیج سوبیک به بندر سوگبو در ویسایا منتقل نماید. این کار بزرگترین تخلیه کادر فعال نظامی و خانواده‌های آنها در زمان صلح در تاریخ محسوب می‌شود.

ادامه مطلب ...

آشنایی با ناو های هواپیما بر قسمت دوم

فرود هواپیما بر عرشه ی ناو

فرود یا نشستن روی ناو یکی از سخت ترین کارهایی است که یک خلبان با آن مواجه میشود. عرشه ی  ناو فقط 150 متر برای فرود هواپیما دارد و این ناکافی است.

برای فرود بر روی عرشه ی ناو ،هرهواپیما باید دارای قلاب دم tail hookباشد .

خلبان هنگام فرود خلبان با تقرب صحیح سعی میکند یک از چهار کابل نگهدارنده ی روی عرشه ی ناو را بگیرد  این کابل های فولادی به سیلندرهای هیدرولیکی زیر عرشه متصل هستند که وقتی قلاب دم هواپیما

با یکی از این کابل ها درگیر شد  کابل بیرون آمده در نتیجه سیلندر انرژی هواپیما را جذب میکند  چنین سیستمی  میتواند هواپیمایی با 24تن وزن و با سرعت 241 کیلومتر بر ساعت را در 96 متر متوقف کند

 برای کمک به خلبان در فرودی دقیق فردی که به افسر علائم معروف است  از طریق رادیو و همچنین چراغ های روی عرشه ی ناو او را راهنمایی  میکند.

 علاوه بر راهنمایی های افسر فرود، خلبان تقرب را با کمک یک سیستم نوری به نام لنزهای اپتیکی فرنسل  نیز انجام میدهد این لنزها از یک سری چراغ ها لیزری تشکیل شده که توسط ژیروسکوپ پایدار شده اند

فرماندهی یا جزیره

مرکز فرماندهی ناو و عرشه ی پروازی ساختمانی به نام جزیره است .این ساختمان حدود 46متر ارتفاع ولی فقط با 6متر پهنا در پایه جای زیادی را اشغال نمیکند 

روی سقف  ساختمان فرماندهی ناو رادارها و آنتن های مخابراتی  ناو قرار دارد که قابلیت شناسایی کشتی ها

و هواپیماهای خودی و دشمن را دارد

در بالاترین طبقه ی این ساختمان ، مرکز کنترل  پرواز اصلی قرار دارد  که بر فعالیت های ناو و پروازها تا شعاع 8 کیلومتری نظارت دارد

در طبقه ی پایین مرکز کنترل پرواز ،مرکز فرماندهی کشتی قرار دارد در این طبقه  کاپیتان ،

افسر سکاندار ناو ،افسر موتور قرار دارد

طبقه ی زیرین مرکز فرماندهی کشتی، اتاق ادمیرال(فرمانده کل گروه رزمی شامل ناو هواپیما بر ،دو ناوچه شلیک موشک ها هدایت شونده ، یک ناوشکن ،یک زیر دریایی  ،یک ناو محافظ ضد حملات زیر دریایی و در نهایت یک کشتی لجیستیکی) وجود دارد

آشیانه  هواپیماها

روی عرشه تعداد کمی هواپیما  را میتوان پارک کرد با توجه به اینکه که فضای کافی برای پارک 80 تا 100 فروند هواپیما نیاز  است وقتی  هواپیما مورد استفاده قرارنمی گیرد  به آشیانه فرستاده میشود

آشنایه هواپیما  دو طبقه پایین تر از عرشه ی پروازی  قرار دارد  که 209 متر طول 34 متر عرض و 8متر ارتفاع دارد  

تیپ هوایی مستقر در ناو از 9 اسکادران تشکیل شده  که جمعا 70 تا 80 فروند را تشکیل میدهد  نا گفته نماند در زرادخانه ناو بیش از 4000 از انواع بمب ها و موشک ها وجود دارد

خدمه و زندگی در ناو

ناو ها معمولا به شهر های روی آب معروف اند و معمولا بین 5000 تا 6000 خدمه در ناو کار میکنند  که حدود 2500 نفر ازآنها مربوط به تیپ هوایی  و بقیه خدمه ی کشتی هستند 

ناگفته نماند بیشتر این افراد تا مدت ها پا به عرشه نمی گذارند

زیرا مکان بسیار خطرناکی  برای افراد نااشناست

افرادی هم که در عرشه هستند تابع مقررات و نظم خاصی هستند  بطوریکه  عدم دقت یکی از خدمه  ممکن است فاجعه ای به دنبال داشته باشد  

تما افراد مسئول روی عرشه لباس های  رنگی مربوط به شغل خود را میپوشند  که شامل موارد زیر است

ارغوانی: مسئول سوخت هواپیما

آبی : جابجا کننندهای هواپیما مسئولان بالابر، رانندهای  یدک کش و مسئولان ارتباطات

سبز: مسئولان کاتاپولت ،کابل های نگهدارنده و افسران راهنمای هواپبیما

قرمز : افسران مهمات، مسئولان عملیات نجات

قهوه  ای : افسران تیپ هوایی

سفید: بازرسان ،افسران  ناظر  و تیم پزشکی

تسلیحات تدافعی ناو :

 با اینکه خود ناو سلاح جنگی ای محسوب نمیشود ولی جهت بالا بردن قدرت دفاعی آن  هر ناو هواپیمابر  مجهز به موشک های زمین به هوای seasparrow و موشک های ضد موشک RAM  و چهار توپ چرخان 20 میلیمتری  با برد 1.5 کیلومتر میباشد

همچنین دارای سیستم ها ی CHAFF و flare و طعمه های یدک کش شونده نیز هست

پایان قسمت دوم

در قسمت بعد به معرفی ناوهای هواپیمابر روسیه خواهیم پرداخت