نبرد المنصوره( قسمت اول)

در اولین روز از جنگ اکتبر 1973 هواپیماهای نیروی هوایی مصر به اهدافی در صحرای سینای تحت اشغال اسرائیل حمله کردند . این حملات هوایی در پیروزی ابتدایی اعراب نقش داشتند . از دید مصری ها این حملات کلید رسیدن اعراب به پیروزی در این کشاکش بود .

این امر به خوبی در منابع تاریخی ثبت شده است اما نبرد های هوایی دیگری نیز در روز های باقی مانده از جنگ نیز صورت گرفتند که کمتر مورد بررسی قرار گرفته اند . جزئیات این گونه عملیات تا به امروز کمتر در اختیار عموم قرار گرفته اند . به ویژه یکی از این نبرد ها به اندازه ای برای دولت مصر اهمیت بافت که سبب شد روز نیروی هوایی این کشور از دوم نوامبر به 14 اکتبر تغییر یافت . نیروی هوایی مصر با سربلندی این نبرد را نبرد المنصوره نامیده است و در روز 14 اکتبر یاد انرا گرامی می دارد .

در سپیده دم روز 14 اکتبر – نهمین روز از اغاز جنگ – تعداد نه تیپ زرهی از ارتش های دوم و سوم مصر برای توسعه ی سرپلهای به دست امده در سمت شرق کانال سوئز حمله ای را اجرا کردند . این حمله با پشتیبانی هواپیماهای میگ 17 , سوخو7 , سوخو20 , و میراژ که از پایگاهای غرب کانال و دلتای رود نیل برخاسته بودند انجام شد . پوشش هوایی منطقه ی نبرد توسط میگ 21 های وینگ یکصدو چهارم – که از پایگاه هوایی المنصوره برخاسته بودند – تامین می شد .

در پاسخ نیروی هوایی اسرائیل برای چهارمین بار کوشش کرد تا هواپیما های رهگیر این وینگ را نابود کند و دوباره برتری هوایی خود را – مانند جنگ 6 روزه – بر اعراب تحمیل کند .

حملاتی بر علیه پایگاه های المنصوره , تنتا و صالهیه انجام شد . در حقیقت در روزهای هفتم , نهم و دوازدهم اکتبر حملاتی علیه المنصوره انجام شده بود اما هر بار با مقاومت شدید جنگنده های مصری و شبکه ی موشکی و پدافند هوایی مصر مواجه شدند . عاقبت اسرائیلی ها در روز هفتم اکتبر 22 فروند هواپیما ز دست دادند . این روز به بدترین روز جنگ برای نیروی هوایی اسرائیل تبدیل شد .

چهارمین حمله ی  هوایی اسرائیل توسط بیش از صد فروند فاتنوم و اسکای هاوک انجام شد تا بلکه بتوانند المنصوره را نا بود کنند . این نبرد در اوج خود بیش از53  دقیقه طول کشید . براساس تخمین منابع مصری همزمان بیش از 180 فروند در اسمان در تعقیب یکدیگر بودند که بیشتر انها به اسرائیل تعلق داشتند .

  لطفا ادامه مقاله را در ادامه مطلب مشاهده بفرمایید

منعطف ترین بارکش دنیا

  منعطف ترین بارکش دنیا

ایرباس A400M که نخستین پرواز خود را انجام داد , برای انعطاف پذیری ساخته شده است : این هواپیما می تواند دو بالگرد نهاجمی یا 116 سرباز را حمل کند و در عین حال از قابلیت مامور کافی برای ورود و خروج سریع به خط مقدم برخوردار باشد . این وسیله به جای موتور های جت از موتور های توربینی (turboprop) استفاده می کند که قادراند هوای پر از گرد و غبار میدان جنگ را به داخل خود بکشند . بالهای کامپوزیت کربنی نسبتا سبک ان , وزن هواپیما را به اندازه ی کافی پایین نگه میدارد (وزن دقیق هواپیما جزو اسرار نظامی است). به لطف این بالها حتی هنگامی که هواپیما با بدنه ی تقویت شده , تایر های ناهموار و موتورهای توربینی مقاوم در برار گرد و خاک تجهیز میشود, A400M قادر است به راحتی روی باند های شن و ماسه ای فرود بیاید و پرواز کند . در این حالت A400M کماکان میتواند 40 تن بار حمل کند که 2برابر بیشتر از رقیب خود هواپیمای سوپر هرکولس C-130 شرکت لاکهید مارتین است .

گرداوری:M-HOSSEINI

منبع: ماهنامه ی جنگ افزار

تانک ذوالفقار

تانک ذوالفقار از تانک‌های ایرانی است که در اختیار نیروهای مسلح ایران قرار دارد.

این تانک در سه مدل ۱، ۲ و ۳ ساخته شده‌است. توپ این تانک بدون خان با پخش‌کننده دود است. تانک ذوالفقار طراحی شده توسط جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش میباشد. موتور این تانک در مدلهای اولیه از اوکراین خریداری میشد ولی امروزه به طور کامل در داخل کشور ساخته میشود.

همانند سایر تانکها، رانندهٔ تانک ذوالفقار نیز در سمت چپ بدنه قرار می‌گیرد. رانندهٔ تانک می‌تواند با باز کردن دریچه دید بالای سر خود، به سمت راست به هدایت چشمی تانک بپردازد و یا اینکه از پیرابین(پریسکوپ) استفاده نماید. تانک ذوالفقار مجهز به سیستم دید در شب و سیستم تهویه هوا برای خارج کردن گاز ناشی از شلیک توپ است. صنایع نظامی ایران، کار مقاوم سازی تانک‌های نیروی زمینی ارتش را در برابر حملات میکروبی و شیمیایی آغاز کرده که این تغییرات و بهسازی‌ها، شامل حال مدل‌های جدید ذوالفقار نیز شده‌است. توپ پرقدرت ۱۲۵ میلی متری ذوالفقار همانند تانک T-۷۲، به صورت خودکار مسلح می‌شود. همچنین تانک ذوالفقار، مجهز به

لطفا ادامه مقاله را در ادامه مطلب مشاهده بفرمایید

Share

نگاهی به زبان برنامه نویسی قدرتمند C++

C++ قسمت اول

زبان برنامه‌نویسی ++C (تلفظ می‌شود: سی پلاس پلاس) یک زبان برنامه‌نویسی رایانه‌ای همه‌منظوره، شیءگرا، سطح بالا و چندرگه (که از برنامه‌نویسی رویه‌ای، تجرید داده‌ها و برنامه‌نویسی شیءگرا پشتیبانی می‌کند)، عمومی و با قابلیت‌های سطح بالا و سطح پایین می‌باشد. این زبان دارای قابلیت‌های انواع داده ایستا، نوشتار آزاد، چندمدلی، معمولاً زبان ترجمه شده با پشتیبانی از برنامه‌نویسی ساخت‌یافته، برنامه‌نویسی شیءگرا، برنامه‌نویسی جنریک است. ++C به همراه جد خود C از پرطرفدارترین زبان‌های برنامه‌نویسی تجاری هستند.

زبان ++c یک زبان سطح میانی در نظر گرفته می‌شود. این زبان دارای قابلیت زبان‌های سطح بالا و پایین به‌صورت هم‌زمان است.

زبان ++C توسط بی‌یارنه استراس‌تروپ دانمارکی در سال ۱۹۷۹ در آزمایشگاه‌های بل (Bell Labs)، برای بهبود زبان سی و بر مبنای آن ساخته شد و آن را "C با کلاس" (C With Classes) نام‌گذاری نمودند. در سال ۱۹۸۳ به ++c تغییر نام داد. توسعه با اضافه نمودن کلاس‌ها و ویژگی‌های دیگری مانند توابع مجازی، سربارگزاری عملگرها، وراثت چندگانه، قالب توابع، و پردازش استثنا انجام شد. این زبان برنامه‌نویسی در سال ۱۹۹۸ تحت نام ISO/IEC ۱۴۸۸۲:۱۹۹۸ استاندارد شد. نسخهٔ فعلی استاندارد این زبان ISO/IEC ۱۴۸۸۲:۲۰۰۳ است. نسخهٔ جدیدی از استاندارد (که به صورت غیررسمی C++۰x نامیده می‌شود) در دست تهیه است.

تاریخچهٔ زبان

بی‌یارنه استراس‌تروپ، سازنده سی++

استراس‌تروپ کار بر روی زبان «c با کلاس» را در سال ۱۹۷۹ آغاز کرد. ایدهٔ ساخت این زبان جدید در زمان کار بر روی تز دکترای خود به ذهن استراس‌تروپ خطور نمود. او متوجه شد که سیمولا دارای ویژگی‌هایی مناسب برای ساخت برنامه‌های بسیار بزرگ است اما برای استفادهٔ عملی بسیار کند است اما BCPL با وجود سرعت بسیار زیاد برای ساخت برنامه‌های بزرگ بسیار سطح پایین است. زمانی که استراس‌تروپ کار خود را در آزمایشگاه‌های بل (Bell Labs) آغاز نمود با مشکل تحلیل هسته unix با توجه به محاسبات توزیع شده روبرو شده بود. با یادآوری تجربیات خود در دوران دکترا، او زبان C را با استفاده از ویژگی‌های سیمولا گسترش داد. C به این دلیل انتخاب شد که یک زبان عمومی، سریع، قابل حمل، و به‌صورت گسترده در حال استفاده بود. علاوه بر C و سیمولا زبان‌های دیگری مانند ALGOL ۶۸، ADA، CLU، ML نیز بر ساختار این زبان جدید اثر گذاشت. در ابتداویژگی‌های کلاس، کلاس‌های مشتق شده، کنترل نوع قوی، توابع درون‌خطی، و آرگومان‌های پیش‌فرض از طریق Cfront به C اضافه شد. اولین نسخهٔ تجاری در سال ۱۹۸۵ ارائه شد.

در سال ۱۹۸۳ نام زبان از «C با کلاس» به ++C تغییر یافت. ویژگی‌های دیگر شامل توابع مجازی، سربارگزاری عملگر و نام تابع، ارجاعات، ثوابت، کنترل حافظه توسط کاربر به‌صورت آزاد، کنترل نوع بهتر، و توضیحات یک‌خطی به صورت BCPL با استفاده از «//» نیز به آن اضافه شد. در سال ۱۹۸۵ اولین نسخه زبان برنامه‌نویسی ++C انتشار یافت و مرجع مهمی برای این زبان فراهم شد در حالی که هیچ استاندارد رسمی‌ای وجود نداشت. در سال ۱۹۸۹ ویرایش ۲٫۰ از زبان ++C ارائه شد. ویژگی‌های جدیدی مانند ارث‌بری چندگانه، کلاس‌های انتزاعی، اعضای ایستای توایع، اعضای ثابت تابع، و اعضای حفاظت شده به آن اضافه شد. در سال ۱۹۹۰ «راهنمای مرجع ++C» منتشر شد. این کار بنیان استانداردهای بعدی شد. آخرین ویژگی‌های اضافه شده شامل موارد زیر بودند: قالب توابع، استثناها، فضاهای نام، تبدیلات جدید، و یک نوع داده منطقی.

در حین تکامل ++C کتابخانهٔ استاندارد نیز به‌وجود آمد. اولین نسخهٔ کتاب استاندارد شامل کتابخانهٔ جریانات I/O بود که جایگزین printf و scanf شد. در ادامه مهم‌ترین ویژگی اضافه شده Standard Template Library بوده‌است

  منبع : ویکی پدیا

T55تانکی پر افتخار(قسمت پایانی)

درگیریهای فرسایشی کانال سوئز

پس از پایان یافتن جنگ شش روزه , یگان های زرهی اسرائیل و مصر بارها در

صحرای سینا با هم مواجه شدند . شوروی و کشور های عربی از مصر پشتیبانی می
کردند . ارتش اسرائیل از تانک های m48 و m60 و centurion استفاده می کرد
. در مقابل ارتش مصر از تانک های t55 استفاده می کرد در جریان این درگیری
های فرسایشی که تا اگوست سال 1970 نیز ادامه یافت , مصر موفق شد به کمک
تانک های t55 خود ضربات سنگینی بر یگان های زرهی اسرائیل وارد اورد . با
اینکه تبلیغات گسترده ای بر روی تانک های centurion صورت گرفته بود و ان
را برتر از تانک های t55 اعراب معرفی کرده بودند , ولی در این درگیری ها
تانک های centurion اسرائیل نتوانستند در برابر تانک های t55 اعراب کاری
از پیش ببرند .
5 – جنگ یوم کیپور
در جریان جنگ یوم کیپور که بین اسرائیل از یک سو و سوریه و مصر و اردن و
عراق از سویی دیگر رخ داد , باز هم t55 های اعراب بود که فاتح میدان بود
. اما برتری هوایی اسرائیل و پشتیبانی موثر کشورهای غربی از اسرائیل باعث
شد که برتری زمینی اعراب در این جنگ از بین برود . در جریان این جنگ
تعداد 75 دستگاه تانک t55 متعلق به سوریه و همچنین 110 دستگاه t55 متعلق
به مصر توسط اسرائیلی ها غنیمت گرفته شد .   اسرائیلی ها این تانک های
غنیمتی را مورد بهسازی قرار دادند و نردیک به 10 سال از انها استفاده
کردند . t55های بهسازی شده توسط اسرائیل با نام تیران شناخته می شدند .
پس از سال 1980 ارتش اسرائیل با روی کار امدن تانک مرکاوا , تانک های
غنیمتی t55 خود را تبدیل به نفربر کرد این نفربرها با نام achzarit
شناخته می شوند .
6 – جنگ ایران و عراق
تانک t55 یکی از اصلی ترین تانک های ارتش عراق در تجاوز به ایران بود .

تا زمانی

  لطفا ادامه مقاله را در ادامه مطلب مشاهده بفرمایید

Share